Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΠΟΥ ΓΙΝΕΚΕ ΔΙΠΛΟΣ Του Χαρίλαου Παπαδάκη Θεολόγου ,Διευθυντή του Λυκείου Κισάμου ε. α ... Ο μπάρμπα Μιχάλης ο Νικολακάκης από τον Δραπανιά Κισάμου είχε ένα γυιό τον Μανώλη που ήταν το καμάρι του σπιτιού του και του χωριού . Ήταν ευγενικός στους τρόπους , ψηλός με όμορφη κορμοστασιά , Είχε πάρει μάλιστα και το δίπλωμα του δασκάλου και πρόσφατα είχε διοριστεί σε ένα χωριό της επαρχίας μας . Ο γέρος πατέρας με το δίκιο του παινούσε το γυιό του με τις τόσες αρετές και καμάρωνε . Δεν πέρασε όμως πολύς καιρός και οι Γερμανοί ενα ολοσκότεινο πρωινό του Μάη πιάσανε τον δάσκαλο και μαζί με τον Βαγγέλη τον Σκουλάκη ένα δεκαοχτάχρονο αγόρι τους σταυρώσανε [ τους εξετέλεσαν εν ψυχρώ μπροστά στο μπακάλικο του Χαρίτου που ήταν το μοναδικό του Χωριού , Περάσανε δέκα περίπου χρόνια από τότε που ο δάσκαλος σταυρώθηκε χωρίς καμιά αιτία από τους αιμοσταγείς του και ο δυστυχής πατέρας έκλαιγε πικρά , απαρηγόρητα για τον άδικο χαμό του παιδιού του . Ήταν θυμάμαι μεγάλη παρασκευή του 1951 κι εγώ μαζί με τους δικούς μου πήγα στην εκκλησία του χωριού μας για να παρακολουθήσω την ακολουθία των παθών . Ο πονεμένος πατέρας κατέβηκε και αυτός στην Εκκλησία και από μια γωνιά ακουμπισμένος σε ένα στασίδι παρακολουθούσε την ακολουθία των παθών του Κυρίου που μοιάζανε με τα δικά του πικρά σταυρικά πάθη και του γυιού του , Η κάτασπρη γενειάδα του , το βαθιά αυλακωμένο πρόσωπο του το αποστεωμένο ασκητικό του κορμί τα βαθουλωμένα μάτια του και το κατάμαυρο του πουκάμισο συμπληρώνανε και μαρτυρούσανε την εικόνα του μεγάλου εσωτερικού του πένθους . Κατά την περιφορά του επιταφίου αναμείχθηκα με το πλήθος των πιστών και ακολουθούσα . Για μια στιγμή δεν ξέρω κι εγώ πως βρέθηκα μπροστά στον πονεμένο γέρο . Έλα παιδί μου μου λέει για να ακουμπώ πάνω σου γιατί τα πόδια μου δεν με βαστάνε μπλιό , τρέμουνε από τότε που έχασα το δάσκαλο μου το φως μου το παιδί μου . Εγώ προθυμοποιήθηκα , τον κρατούσα όσο μπορούσα πιο δυνατά και προχωρούσαμε , Όταν φθάσαμε στο ύψος του μπακάλικου του Χαρίτου ο γέρος σταμάτησε απότομα τραντάχτηκε σύγκορμος τα μάτια του αγρίεψαν παράξενα και αστράψανε μάσα στο φως των κεριών , Βγάζει μια κραυγή σπαρασομένου λέοντος κάνει μια στροφή προς τα πίσω και χωρίς να μου πει τίποτε χάθηκε μέσα στο σκοτάδι . Εγώ παραξενεύτηκα και δεν ήξερα που να αποδώσω το γεγονός . Διάφορες σκέψεις στροβιλίζανε το μυαλό μου και το τρυπούσανε . Λίγες μέρες αργότερα αντάμωσα τον αξέχαστο μπάρμπα Μιχάλη στο λαχαρδέ [ αγροτική τοποθεσία ] στο κτήμα του , και τον ρώτησα γιατί έφυγε τόσο ξαφνικά και τόσο πονεμένα από κοντά μου , μου απαντά έχω τους δικούς μου λόγους και μη παρεξηγάς . Δεν μπορούσα να περάσω από το στενό που ποτίστηκε με το αίμα του παιδιού μου του σπλάχνου μου για αυτό γύρισα πίσω . Συνεχίζοντας μου είπε ακόμη πως εκείνο το βράδυ της μεγάλης Παρασκευής ο πόνος του γιγαντώθηκε γίνηκες διπλός και ήθελε να βρεθή μέσα στο πυκνό σκοτάδι που απλωνόταν στα λιόφυτα για να κλάψη και να προσευχηθή μόνος του σαν το Χριστό. που κι αυτός μόνος του προσευχήθηκε και έκλαψε στο τέλος της επίγειας ζωής του , εκεί στο κήπο της Γεσθημανή !!!!!! Το παρών κείμενο το αντέγραψα από παλιά Χανιώτικη εφημερίδα που είχα στο αρχείο μου . Το ανάρτησα τώρα που είναι η επέτειο της 28 Οκτωβρίου , για να το μάθουν οι νεότερη στο χωριό μας !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016
Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016
Αντώνιος Χ. Παπαδάκης του Χαριλάου, γεννήθηκε στο χωριό Δραπανιάς της επαρχίας Κισάμου Νομού Χανίων το 1890 και πέθανε το 1958.
Αντώνιος Χ. Παπαδάκης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 | Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 10/06/2013. |
| Αντώνιος Χ. Παπαδάκης | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1890 Δραπανιάς |
| Θάνατος | 1958 |
| Υπηκοότητα / Χώραπολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός και αντιστασιακός |
| Βραβεύσεις | Πολεμικός Σταυρός(1919) και Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Δ΄ Τάξεως (1918) |
| δεδομένα ( ) | |
Ο Αντώνιος Παπαδάκης του Χαριλάου, γεννήθηκε στο χωριό Δραπανιάς της επαρχίας Κισάμου Νομού Χανίων το 1890 και πέθανε το 1958. Χρημάτισε δημοδιδάσκαλος για πέντε χρόνια από το έτος 1908.
Πίνακας περιεχομένων
[Απόκρυψη]Συμμετοχή σε διάφορους πολέμους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων το 1912 κατετάγη στον Στρατό, λαβών μέρος ως λοχίας στις διεξαχθείσες μάχες Ιωαννίνων, Ραβινέ-Ορλιακό και Άνω Τσουμαγιά.
Τον Οκτώβριο του 1916 προσχώρησε στον Στρατό της Εθνικής Αμύνης και υπηρέτησε ως Ανθυπολοχαγός Πεζικού στο 7ο Σύνταγμα Κρητών, το οποίο συμμετείχε στη μάχη του Σκρα Ντι Λέγκεν εναντίον των Γερμανών-Βουλγάρων στο Μακεδονικό Μέτωπο του Α´ Παγκόσμιου Πολέμου.
Στην περίοδο της Μικρασιατικής Εκστρατείας με τον βαθμό του Υπολοχαγού και στη συνέχεια Λοχαγού, ως Διοικητής πυροβολαρχίας, έλαβε μέρος στις μάχες Αφιόν Καραχισάρ, Δορύλαιου, Σαγγαρίου Σιάν Πασσά, Αλιβεράν και Σαλιχλί-Ερυθραία.
Φοίτησε σε στρατιωτικές σχολές επιμόρφωσης και επιτελικής κατάρτισης, προαχθείς το 1931 στον βαθμό του Ταγματάρχη. Με τη συμμετοχή του στο Κίνημα του 1935 ετέθη εκτός στρατεύματος, αποταχθείς με τον βαθμό του Ταγματάρχη, για να αμνηστευθεί το 1936 εγγραφείς στα στελέχη της εφεδρείας.
Κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο, εκλήθη στην ενέργεια τον Νοέμβριο του 1940 και υπηρέτησε στη ζώνη των πρόσω, ως Διοικητής του 2ου Τάγματος του 1ου Συντάγματος της 16ης Ταξιαρχίας.
Συμμετοχή στην αντιστασιακή οργάνωση Εθνική Οργάνωση Κρήτης ( Ε.Ο.Κ.)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, ο Αντ. Παπαδάκης ασχολήθηκε με την οργάνωση της Εθνικής Αντίστασης, αποτελέσας μέλος της Εθνικής Οργάνωσης Κρήτης (Ε.Ο.Κ.) στον Νομό Χανίων. Τον Νοέμβριο του 1944 κατόπιν διαταγής τού εκπρόσωπου της Ελληνικής Κυβέρνησης Καΐρου Υποστράτηγου Νικόλαου Παπαδάκη, έχοντας τον βαθμό του συνταγματάρχη, του ανετέθη η οργάνωση και Διοίκηση του Ανεξάρτητου Συντάγματος Εθνικών Ανταρτικών Ομάδων Αντιστάσεως ΕΟΚ Νομού Χανίων με έδρα τους Λάκκους, αποτελούμενο από τρία Τάγματα συνολικής δύναμης 1500 περίπου ανδρών, που έλαβαν θέσεις κοντά στη γραμμή επιτήρησης από τη Γεωργιούπολη Αποκορώνου μέχρι το Καστέλι Κισάμου. Τα Τάγματα του Συντάγματος, έχοντας πλήρη επαφή με τις γερμανικές δυνάμεις, διεξήγαγαν επιτυχή αγώνα κατά των εκάστοτε εξορμήσεων των τμημάτων του εχθρού, με αποτέλεσμα να αποσπάσουν επαίνους και πρόταση απονομής ηθικών αμοιβών εκ μέρους της Στρατιωτικής Διοίκησης υπό τον Υποστράτηγο Νικ. Παπαδάκη και Επιτελάρχη Σμήναρχο Εμ. Κελαϊδή.
Ίδρυση και οργάνωση της 19ης Ταξιαρχίας Εθνικού Στρατού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 26 Φεβρουαρίου 1945, διαρκούσης ακόμη της γερμανικής κατοχής στον Νομό Χανίων, κατόπιν Διαταγής της Στρατιωτικής Διοίκησης Κρήτης, που έδρευε στο Ηράκλειο με Διοικητή τον Υποστράτηγο Κων. Φουντουλάκη, ο Αντ. Παπαδάκης παρέδωσε τη Διοίκηση του Ανεξάρτητου Συντάγματος Εθνικών Ανταρτικών Ομάδων Αντιστάσεως ΕΟΚ Νομού Χανίων, το οποίο μετονομάσθηκε σε συγκρότημα, στον Υποδιοικητή Ταγματάρχη Εμμ. Νικολούδη. Με την ίδια Διαταγή του ανατέθηκε η οργάνωση και Διοίκηση της 19ης Ταξιαρχίας Εθνικού Στρατού με έδρα την ελεύθερη Παλαιόχωρα Σελίνου, κατόπιν διενέργειας επιστράτευσης στον Νομό Χανίων εφεδρικών κλάσεων οπλιτών και αξιωματικών εφέδρων και μονίμων, τόσον στην ελεύθερη περιοχή όσον και στην κατεχομένη ακόμη υπό των Γερμανών. Για τη συγκρότηση της 19ης Ταξιαρχίας εκφορτώθηκε στην Παλαιόχωρα, με τη μέριμνα των Άγγλων, ο αναγκαίος εξοπλισμός σε πολεμικό υλικό, ιματισμό και τρόφιμα. Ειδική ομάδα αποσταλείσα από τη Μέση Ανατολή ανέλαβε την επείγουσα εκπαίδευση του προσωπικού στα νέα όπλα, με προτεραιότητα του Τάγματος που ανέλαβε τον τομέα επιτήρησης Κρύα Βρύση – Πανεθύμου – Δρομόμερο Κισάμου, σε αντικατάσταση Εθνικών εθελοντικών Μονάδων αντίστασης.
Σημειώνεται ότι παρά τις ειδικές συνθήκες και την έλλειψη μέσων, η επιστράτευση πραγματοποιήθηκε σε μικρό χρόνο, με την περάτωση της κατάταξης και της επάνδρωσης των Ταγμάτων στις 12 Μαρτίου 1945.
Την 29 Μαρτίου 1945 η Ταξιαρχία απέκρουσε αποτελεσματικά με τα τμήματα της και με τη συμμετοχή εθνικών ανταρτικών ομάδων, εχθρική επίθεση με αποτέλεσμα να υποστεί ο αντίπαλος σοβαρές απώλειες και να αναγκαστεί να συμπτυχθεί. Στην σύγκρουση αυτή η Ταξιαρχία είχε δύο απώλειες έναν Ανθυπολοχαγό Διοικητή Λόχου και έναν Δεκανέα πολυβολητή.
Μετά την συνθηκολόγηση του Γερμανού Διοικητή του Φρουρίου Κρήτης μετά των Συμμάχων, η Ταξιαρχία διατάχθηκε κατά το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Μαΐου να προωθηθεί προς την πόλη των Χανίων διατηρώντας επαφή με τα συμπτυσσόμενα γερμανικά τμήματα.
Με την απομόνωση των Γερμανών στο ανατολικό τμήμα των Χανίων προς το Ακρωτήρι, ο Αντ. Παπαδάκης ανέλαβε στις 24 Μαΐου 1945 την οργάνωση και Διοίκηση του Φρουραρχείου Χανίων, κατόπιν διαταγής της Μεραρχίας Κρήτης, όπως μετονομάστηκε η Στρατιωτική Διοίκηση μόλις μετεγκαταστάθηκε από το Ηράκλειο στα Χανιά. Παρά τις πολλαπλές δυσχερείς συνθήκες από την ανώμαλη κατάσταση που επικρατούσε, η Διοίκηση του Φρουραρχείου ανταποκρίθηκε πλήρως προς τα καθήκοντα της, φέρουσα σε πέρας την αποστολή της με επιτυχία.
Τον Οκτώβριο του 1945 ο Αντ. Παπαδάκης τοποθετήθηκε στο Επιτελείο της Μεραρχίας και τον Ιανουάριο του 1946 αποστρατεύθηκε λόγω ορίου ηλικίας με τον βαθμό του Συνταγματάρχη.
Στον Αντ. Χ. Παπαδάκη για τις προσφερθείσες υπηρεσίες του προς την πατρίδα, του απονεμήθηκαν Παράσημα - Μετάλλια όπως:
- Ελληνοτουρκικού και Ελληνοβουλγαρικού πολέμου (1914)
- Στρατιωτικής Αξίας Δ' Τάξεως (1918)
- Πολεμικός Σταυρός (1919)
- Αριστείον Ανδρείας (1921)
- Μετάλλιο Νίκης (1921)
- Μετάλλιο Εθνικής Αντίστασης (1952)
Σκιαγραφώντας την προσωπικότητα του Αντωνίου Παπαδάκη του Χαριλάου σημειώνεται ότι πέραν των στρατιωτικών του προσόντων είχε ευρεία μόρφωση και ήταν κάτοχος πτυχίου της Νομικής Σχολής Αθηνών. Συμμετείχε σε όλους τους εθνικούς αγώνες της Ελλάδας από τους Βαλκανικούς Πολέμους και μετά.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Στοιχεία από το Φύλλο Μητρώου του Στρατού,
- Αρχεία Εθνικής αντίστασης της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού του ΓΕΣ, τόμος 6ος για Κρήτη
- Ιστορία Ι. Μουρέλλου,
- Ιστορία Γ. Κάββου "Γερμανοϊταλική κατοχή και αντίσταση Κρήτης 1941-1945"σελίδες 678,733 κτλ,
- Αρχείο Νικ. Σκουλά στο Ι.Α.Κ.,
- Αρχείο Κ. Μπασιά
Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016
ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (Κοιμητήριο Δραπανιά)
Την Τετάρτη 26 Οκτωβρίου πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός
του Αγίου Δημητρίου (κοιμητήριο) στο Δραπανιά Κισάμου.
Πρόγραμμα εορτής
Τρίτη 25 Οκτωβρίου ώρα 5:00 μ.μ.
Πανηγυρικός Εσπερινός μετ' αρτοκλασίας.
(ακολουθεί παραδοσιακό κέρασμα)
(ακολουθεί παραδοσιακό κέρασμα)
Τετάρτη 26 Οκτωβρίου ώρα 7:00 π.μ.
Όρθρος - Θεία Λειτουργία
(ακολουθεί παραδοσιακό κέρασμα)
Παρασκευη 28 Οκτωβρίου 2016
ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ
Πρόγραμμα
Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Δραπανιά
ώρα 7:30 π.μ. Όρθρος - Θεία Λειτουργία
ώρα 9:30 π.μ. Δοξολογία
ώρα 10:00 π.μ. Επιμνημόσυνη δέηση στο Μνημείο πεσόντων
(Δημοτικό Σχολείο Δραπανιά)
Παρασκευη 28 Οκτωβρίου 2016
ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ
Πρόγραμμα
Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Δραπανιά
ώρα 7:30 π.μ. Όρθρος - Θεία Λειτουργία
ώρα 9:30 π.μ. Δοξολογία
ώρα 10:00 π.μ. Επιμνημόσυνη δέηση στο Μνημείο πεσόντων
(Δημοτικό Σχολείο Δραπανιά)
Την Κυριακή 23 Οκτωβρίου η Θεία Λειτουργία θα τελεσθεί στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Δραπανιά
Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016
ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ - ΑΓΙΟΥ ΑΡΤΕΜΙΟΥ
Ὁ ὅσιος Γεράσιμος ὁ Νέος ἀπό τήν Κεφαλληνία εἶναι ὁ προστάτης ἅγιος γιά τούς πάσχοντας ἀπό δαιμόνια καί τούς ψυχοπαθεῖς. Εἶναι ὁ πολιοῦχος τῆς Κεφαλλονιᾶς. Γεννήθηκε στά 1509 στά Τρίκαλα τῆς Κορινθίας.
Ὕστερα ἀπό πολλές περιπλανήσεις στήν Κωνσταντινούπολη, τό Ἅγιον Ὅρος, τά Ἱεροσόλυμα, τό Σινᾶ, τήν Αἴγυπτο, τήν Κρήτη καί τήν Ζάκυνθο (ὅπου ἔζησε ἔξι χρόνια σέ μία σπηλιά), κατέληξε στήν Κεφαλλονιά ὅπου ἵδρυσε τό γυναικεῖο μοναστήρι Νέα Ἱερουσαλήμ καί ἀσκήτεψε ἐκεῖ μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του.
Ἐκοιμήθη τόν Δεκαπενταύγουστο τοῦ 1579. Στό μοναστήρι του σώζεται καί τό ἅγιο λείψανό του ἀκέραιο, ζεστό καί εὐωδιάζον. Ὁ Ἅγιος εἶναι θεραπευτής πολλῶν παθήσεων, ἀλλά κυρίως τῶν ψυχικῶν.
Γιά τήν ἀκρίβεια εἶναι ἐκεῖνος πού γιατρεύει τούς δαιμονισμένους, καθώς καί τούς πάσχοντας ἀπό διάφορες ψυχικές παθήσεις. Οἱ θεραπεῖες αὐτές συχνά γίνονται μέ πέρασμα τοῦ ἱεροῦ σκηνώματος τοῦ Ἁγίου, πάνω ἀπό τούς ἀσθενεῖς, τίς ἡμέρες πού ἑορτάζει ὁ Ἅγιος (ἑορτάζει 16 Αυγούστου και 20 Ὀκτωβρίου).
Ὁ πάντα λαμπρὸς Ἀρτέμιος ἐν βίῳ,
Τμηθεὶς ἀπῆλθεν εἰς ὑπέρτατον κλέος. Εἰκάδι Ἀρτέμιος πυκινόφρων αὐχένα τμήθη. |
Βιογραφία
Ο Άγιος Αρτέμιος ήταν διακεκριμένος πολιτικός του Βυζαντίου και ευσεβέστατος χριστιανός. Ο Μέγας Κωνσταντίνος, εκτιμώντας τα ηθικά και πολιτικά του χαρίσματα, του έδωσε το αξίωμα του πατρικίου και τον διόρισε Δούκα και Αυγουστάλιο της Αλεξανδρείας. Το 357 μ.Χ. πηγαίνει στην Πάτρα, κατ' εντολή του Αυτοκράτορα Κωνσταντίου, γιου του Μεγάλου Κωνσταντίνου, για να παραλάβει τα σεπτά λείψανα του Αγίου Ανδρέα και να τα ανακομίσει στον νεόκτιστο Ναό των Αγίων αποστόλων στην Κωνσταντινούπολη (3 Μαρτίου 357 μ.Χ.). Κατά την διαμονή του στην Πάτρα και με την επίβλεψη του κατασκεύασε υδραγωγείο. Στρατοπεδευμένος στην περιοχή της Μονής Γηροκομείου ελεούσε και βοηθούσε πλήθος αναξιοπαθούντων και κυρίως γερόντων, γεγονός που δικαιολογεί την τοπωνυμία Γηροκομείο. Όταν, το 363 μ.Χ., ο Αρτέμιος άκουσε ότι ο Ιουλιανός ο Παραβάτης βασάνιζε τους χριστιανούς στην Αντιόχεια, ήλθαν στα χείλη του τα λόγια του ψαλμωδού Δαβίδ προς το Θεό: «Κύριε, πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με» (Ψαλμός Ν' (50), στ. 14). Κύριε, στήριξε με με σκέψεις σταθερές και θέληση ισχυρή, που να κυριαρχεί μέσα μου και να με κατευθύνει στην υπεράσπιση του αγαθού με θάρρος. Πράγματι, ο Αρτέμιος, με τη δύναμη που του έδωσε ο Θεός, πήγε αμέσως στην Αντιόχεια και με παρρησία ήλεγξε ευθέως τον Ιουλιανό για τις παρανομίες του κατά των χριστιανών. Ο Ιουλιανός, που δεν περίμενε τέτοια στάση από αξιωματούχο, τον συνέλαβε και τον μαστίγωσε αλύπητα. Έπειτα του έσπασε τα κόκαλα με πέτρες, και τελικά τον αποκεφάλισε. Το Ιερό λείψανο του Αρτεμίου παρέλαβε κάποια διακόνισσα, η Αρίστη, που το μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη, στο ναό του προφήτου Προδρόμου. |
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα) Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Εὐσέβειας τοῖς τρόποις καλλωπιζόμενος, ἀθλητικῆς ἀγλαΐας ὤφθης σοφὲ κοινωνός, πρὸς ἀγῶνας ἀνδρικοὺς παραταξάμενος· ὅθεν ὡς λύχνος φωταυγής, τῶν θαυμάτων τὰς βολάς, ἐκλάμπεις τῇ οἰκουμένῃ, Ἀρτέμιε Ἀθλοφόρε, πρὸς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν. |
Την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός του Αγίου Γερασίμου στο Δραπανιά. Την παραμονή στις 5:00 μ.μ. θα τελεσθεί Εσπερινός και την ημέρα της εορτής Όρθρος Θεία Λειτουργία στις 7:00 π.μ.
Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2016
ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΕΡΗΜΙΤΗ ΣΤΟΝ ΠΑΝΩ ΔΡΑΠΑΝΙΑ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7/10/2016
Την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός του Οσίου Ιωάννου του Ερημίτη
στον πάνω Δραπανιά Κισάμου. Την παραμονή στις 6:00 θα τελεσθεί μέγας Εσπερινός μετ'
αρτοκλασίας και την ημέρα της εορτής Όρθρος - Θεία Λειτουργία στις 7:00 π.μ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)