“Μεθυστή” θέλει η παράδοση τον Άγιο Γεώργιο κάθε Νοέμβριο

04/11/2015 στο 2015, Κοινωνικά - Πολιτιστικά - Εκκλησιαστικά, Ρεπορτάζ

Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά πολλές είναι οι εκκλησιές όπως και τα μοναστήρια αλλά και τα εικονοστάσια που είναι αφιερωμένα στον μεγαλομάρτυρα τροπαιοφόρο Γεώργιο που εορτάζει τον Απρίλιο, ενώ κάθε Νοέμβριο τιμάται η ανάμνηση της κατάθεσης των ιερών του λειψάνων στο ναό του στην Παλαιστίνη. Έτσι, κάθε 3 του Νοέμβρη που γιορτάζουν όλες οι εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου, συμπίπτει η καθιέρωση από το λαό ν’ ανοίγουν εκείνη την ημέρα τα κρασοβάρελα για να δοκιμάζουν το κρασί της νέας σοδειάς.   

Το άνοιγμα των βαρελιών με τα νέα κρασιά ήταν πάντα μια σπουδαία γιορτή, γνωστή από τον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Στη χριστιανική λατρεία το κρασί παρέμεινε συνδεδεμένο με τη θεότητα. Αλλά και με τη χαρά της ζωής. Γι’ αυτό και ο λαός ονόμασε τον Αι Γιώργη μεθυστή για να εκφράσει αυτή την πανάρχαια σύνδεση του οίνου με το ιερό και το θείον. Ο Άγιος Γεώργιος του Νοεμβρίου είναι λοιπόν,  κυρίως αμπελουργικός.  

Μεταξύ, πολλών εκκλησιών που γιόρτασαν στο νομό μας συμπεριλαμβάνεται ο μικρός Βυζαντινός ναός στα Νοπήγεια, της Ενορίας Δραπανιά, που λειτουργήθηκε πανηγυρικά  από τον εφημέριο της Ενορίας παπά Αλέξανδρο Φαντάκη με ιεροψάλτη τον Ιωάννη Μετζιδάκη και αρκετούς προσκυνητές. Πρόκειται για κτίσμα του 12^ου αιώνα σε περιοχή που έχουν εντοπισθεί από την ΚΕ Εφορεία Προιστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων αρχαιότητες μινωικής και ρωμαικής περιόδου. Είναι μονόχωρος καμαροσκέπαστος, ενώ μια κάμαρα κατά μήκος του τον χωρίζει σε δύο μέρη. Εσωτερικά σώζονται τμήματα αγιογραφικού διακόσμου του 15^ου αιώνα, ενώ εξωτερικά υπάρχει θύρωμα με αγιογραφία και περίτεχνο καμπαναριό. Βασικό χαρακτηριστικό του ναού που τον κάνει ξεχωριστό είναι ότι το Ιερό Βήμα είναι με νότια μεριά και όχι ανατολική.   

Παραθέτουμε στιγμιότυπα από την πανηγυρική Θεία Λειτουργία.

 Γιάννης Η. Κάκανος