Εγκύκλιος Μ. Σαρακοστής Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Αμφιλοχίου 2015

                            Εγκύκλιος Μ. Τεσσαρακοστής 1/2

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΙΣΑΜΟΥ & ΣΕΛΙΝΟΥ

ΑΡΙΘΜ. ΠΡΩΤ. 1.86/Φ.5.1                                                   Εν Κισάμω τη 6η Φεβρουαρίου 2015

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ Μ. ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ
(1/2015)

ΠΡΟΣ
ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΚΛΗΡΟ, ΤΙΣ ΜΟΝΑΣΤΙΚΕΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΕΣ 
ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΙΛΟΘΕΟ ΛΑΟ ΤΩΝ ΕΠΑΡΧΙΩΝ ΚΙΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕΛΙΝΟΥ

«ΙΔΟΥ ΚΑΙΡΟΣ ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΟΣ, ΙΔΟΥ ΚΑΙΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, 
ΑΠΟΘΩΜΕΘΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΔΥΣΩΜΕΘΑ 
ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ,...»

(ΙΔΙΟΜΕΛΟ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΚΑΘΑΡΑΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ, ΗΧΟΣ Δ΄).

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ; ΔΙΕΡΩΤΑΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΟΜΙΛΙΑ του ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Καί απαντά: «Αρξώμεθα της αρετής, έως καιρόν έχομεν». Το ίδιο υπογραμμίζει και ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στον «Αόρατο Πόλεμό» του: «Μην αναβάλλης ποτέ καιρόν εις την απόκτησιν των αρετών, ούτε ημέρας, ούτε εβδομάδας, ούτε μήνας, ούτε χρόνους. Αλλά σχεδόν, πάντοτε αγωνίζου, ωσάν να εγεννήθης τότε∙ και ως νέος στρατιώτης, πολέμα διηνεκώς και περιπάτει εις το ύψος της τελειότητος αυτών» (Κεφ. ΛΔ', σελ. 93). Αυτό ακριβώς, αδελφοί μου, είναι η περίοδος της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που μας αξιώνει και πάλι η αγάπη του Θεού να εισέλθωμε. Ένα μεγάλο στάδιο πνευματικών αγώνων. Καιρός καλλιέργειας και απόκτησης αρετών. Περίοδος για μετάνοια, για δάκρυα, για εσωτερική αλλαγή, για ένα νέο ξεκίνημα στην πνευματική μας ζωή.
Το να πάρουμε στα σοβαρά την Μεγάλη Σαρακοστή, σημειώνει ο π. Σμέμαν, σημαίνει ότι την θεωρούμε πρώτα απ’ όλα με την πιο βαθειά έννοια, μία πνευματική πρόκληση που απαιτεί αντίδραση, απόφαση, πρόγραμμα και συνεχή προσπάθεια. Να δούμε τη Μ. Σαρακοστή σαν δώρο που μας το δίνει ο Θεός, σαν μία ευκαιρία πνευματική για αλλαγή, για ανανέωση, για εμβάθυνση. Μας προτρέπει λοιπόν η Εκκλησία μας να ασκηθούμε ακόμα περισσότερο διά της νηστείας, της προσευχής, της μετανοίας, των κατανυκτικών Ιερών Ακολουθιών, για να ξεφύγουμε από τα δίκτυα της λήθης και της μετριότητας, από την φυλακή των παθών και της αμαρτίας. Μας καλεί να ζήσουμε με εγκράτεια, με νίψη και νηστεία, θέλοντας να μας οδηγήσει στην προσωπική μας Ανάσταση και Μεταμόρφωση εν Αγίω Πνεύματι. Αυτό τον λιτό και ασκητικό τρόπο και στάση ζωής, που κάποιοι φαίνεται να τον ανακάλυψαν πολύ όψιμα, αιώνες τώρα προβάλει η Εκκλησία μας, ως τον μοναδικό δρόμο και τρόπο της λύτρωσης και ελευθερίας μας από τις αλυσίδες εκείνες που σφιχταγκαλιάζουν τον δερμάτινο χιτώνα μας, κρατώντας τον δέσμιο στην χοική τραγικότητά του. Μιάς ζωής που δεν εγκλωβίζεται στο «φαίνεσθαι», σε τύπους και τυπολατρείες, αλλά αγγίζει το «είναι», την ψυχή και την ζωή του ανθρώπου στο σύνολό της, πλουτίζοντάς την με φως, ελπίδα, χαρά, δύναμη και ζωή.
Βλέπετε τι πειρασμούς διέρχεται σήμερα ο κόσμος. Αγαπήσαμε την ύλη και μας εγκατέλειψε η Πρόνοια του Θεού. Στηριχθήκαμε σε παρηγοριές ανθρώπων, σε κοσμικές ασφάλειες, γι’ αυτό και νιώθουμε τόση μεγάλη ανασφάλεια. Πιστέψαμε στον εαυτό μας, στην δύναμη του «εγώ» και της εξουσίας μας, γι’ αυτό και νιώθουμε προδομένοι και εγκαταλελειμένοι. Μεθύσαμε από το κρασί της φιλαυτίας και φιληδονίας μας και φτάσαμε να ζούμε σε χώρα «ξένη», καταδικάζοντας τους εαυτούς μας σε πνευματική ατροφία.
Στο ερώτημα, λοιπόν, πως μπορούμε να ξαναβρούμε το χαμένο νόημα της ζωής μας έρχεται ως απάντηση η διαδικασία της αυτοεξέτασης. Ως προϋπόθεση συμμετοχή μας στην ζωή της ελευθερίας. Της επαναφοράς δηλ. στον εαυτό μας και της πορείας μας, μέσα από την Μεγάλη Τεσσαρακοστή, στον Σταυρό του Κυρίου μας. Στον τόπο όπου όλες οι αμαρτίες τελικά συγχωρούνται. Εδώ, μας περιμένει να επιστρέψουμε εν μετανοία. Μας περιμένει για να ακούσει το ταπεινό κλάμα το οποίο ξεχειλίζει από την ψυχή μας. Ας είμεθα αληθινοί. Δεν είναι η δύναμη που μας λείπει, αλλά η θέληση. Ας μην λησμονούμε δε τον λόγο του Αββά Δωροθέου: «Όσο πλησιάζουμε τον Θεό, πλησιάζουμε ο ένας τον άλλο. Όσο πλησιάζουμε ο ένας τον άλλο, τόσο πλησιάζουμε τον Θεό». Αφού ο Θεός δεν θα μας κρίνει επειδή αμαρτάνουμε, αλλά επειδή δεν μετανοούμε, όπως μας υπενθυμίζει και ο άγιος Νήφων.
Ας αποκτήσουμε, λοιπόν, αδελφοί μου, αυτογνωσία και αυτοέλεγχο, φωτίζοντας την ζωή μας με το φως των εντολών του Θεού. Ας εξετάσουμε την ζωή μας με το κριτήριο της δικής Του αγάπης. Ας διερωτηθούμε πού πορευόμεθα, πού οδηγούμε την ζωή μας. Γιά να γίνει η περίοδος αυτή απαρχή μιας νέας πορείας. Ελεύθερα και θεληματικά. Είναι η μόνη μας ελπίδα και διέξοδος στα τραγικά και ασφυκτικά αδιέξοδα της καθημερινότητάς μας, του τόπου και της κοινωνίας μας. 
Καλή Αγία Τεσσαρακοστή.
Μετά πολλών ευχών
Ο Επίσκοπος και Πνευματικός σας Πατέρας

† Ο Κισάμου & Σελίνου

ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ