Τα Χριστούγεννα του Magi...

Όλα τα σκίαζε ο φόβος κείνη τη χρονιά, όμως όλο και κάτι καλό γινόταν σαν να ήθελε ο Θεός ο ευλογημένος τούτος τόπος να βρει τον δρόμο του και επιτέλους μια χρονιά τα Χριστούγεννα να γεμίσει η αυλή του Αγίου Νικολάου με κόσμο και κυρίως με μικρά παιδιά. Το πανηγύρι του Αγίου Νικολάου πέρασε ήσυχα και όμορφα πρώτη χρονιά που στολίστηκε λαμπρά με φώτα από τον Δήμο μας, μπήκε η ιδέα σε πολλούς εφέτος να κάνουμε... κάτι τα Χριστούγεννα...το αποφάσισαν στην πλατεία του χωριού λοιπόν όμως τους φαινόταν μικρή η αυλή της εκκλησίας, έξω θα γιορτάσουμε στο δρόμο εδώ θα στήσουμε τα σκηνικά... Ο ιερέας του ναού άνοιξε από νωρίς την εκκλησία άναψε τα καντήλια, τα φώτα, άνοιξε όλες τις πόρτες και περιμένε...σε λίγο φτάνει ο κλόουν που είχε καλέσει ο Δήμος μας όχι όχι εντο στον ντρόμο δεν θα μπορώ να κάνω ποδήλατο λόγω της κλίσης του δρόμου, εκεί τελω είπε με σπαστά ελληνικά δείχνοντας την εκκλησία με την όμορφη αυλή της... και όλοι μπήκαν στην αυλή της μεγάλης εκκλησίας, με χαρά ξεκίνησε η γιορτή απλή και όμορφη με τον καιρό να είναι σύμμαχος διασκέδασαν τα μικρά και τα μεγάλα παιδιά του τόπου, χόρευαν γλεντούσαν και έφευγαν χαρούμενα. . Ο παπάς της ενορίας χαρούμενος καθόταν με τους προύχοντες του χωριού απολαμβάνοντας την αγάπη τους, αγάπη για το πρόσωπο του για την κοινωνία και ιδιαίτερα προς τα νιάτα του τόπου τους να μάθουν τα ήθη και τα έθιμα τους χορούς και τα τραγούδια, καμαρώνουν τους κόπους τους και κάνουν σχέδια  με το νου τους...μαζί με τους χωριανούς χρόνια τώρα να φτιάχνουν εκκλησίες, αυλές, παιδικές χαρές, αίθουσες, να ανακαινίζονται όλοι οι Ναοί, να ανοίγουν δρόμους, να ξεκλειδώνουν καρδιές, να ομορφαίνει ο τόπος  και να που φέτος μετά από χρόνια γέμισε η αυλή του Θεού έστω και με την βοήθεια του κλόουν... Ο Πάτερ θα χαιρετήσει την παρέα μας; τον προσκαλεί η εκπρόσωπος των Δημογερόντων, αμίλητος ούτε τα μάτια του δεν κούνησε, σε λίγο πάλι τον προσκαλούν πάτερ έχουμε την ευλογία σου; ακίνητος δεν μίλησε ξανά, μόνο σκεφτόταν: Θεέ μου πόσο χαίρομαι που γέμισε η αυλή σου τι να τους δώσω εγώ αφού είναι στο σπίτι σου, εδώ έξω από την πόρτα σου φώτισε τους να διαβούν το κατώφλι  της εκκλησίας και να μην στέκουν διψασμένοι έξω από το σπίτι τους... Εκείνα τα Χριστούγεννα ήρθαν περισσότεροι στην εκκλησία από όσους περίμενε ο Ιερέας, άναψαν φωτιές το βράδυ στην Ακρόπολη του χωριού (Αστράτηγος) ο Κωνσταντής έδωσε την ψυχή του γι'αυτό, παρά τον διάχυτο φόβο υπήρχε χαρά στις καρδιές των ανθρώπων, χαρά και ελπίδα ότι κάτι όμορφο και ελπιδοφόρο έρχεται...ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ

Καλά Χριστούγεννα Χρόνια πολλά με υγεία όσοι μπορείτε ανεβείτε στον Αστράτηγο αυτές τις ημέρες ανάψτε το καντήλι στην Ακρόπολη του τόπου μας...